அர்ச்சகர் நியமனம் - ஆதி சிவாச்சாரியர் வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றத் தீர்ப்பு

  Sheshammal (supra) is not an authority for any proposition as to what an Agama or a set of Agamas governing a particular or group of temples lay down with regard to the question that confronts the court, namely, whether any particular denomination of worshippers or believers have an exclusive right to be appointed as Archakas to perform the poojas. Much less, has the judgment taken note of the particular class or caste to which the Archakas of a temple must belong as prescribed by the Agamas. All that it does and says is that some of the Agamas do incorporate a fundamental religious belief of the necessity of performance of the Poojas by Archakas belonging to a particular and distinct sect/group/denomination, failing which, there will be defilement of deity requiring purification ceremonies. Surely, if the Agamas in question do not proscribe any group of citizens from being appointed as Archakas on the basis of caste or class the sanctity of Article 17 or any other provision of Part III of the Constitution or even the Protection of Civil Rights Act, 1955 will not be violated. What has been said in Sheshammal (supra) is that if any prescription with regard to appointment of Archakas is made by the Agamas, Section 28 of the Tamil Nadu Act mandates the Trustee to conduct the temple affairs in accordance with such custom or usage. The requirement of Constitutional conformity is inbuilt and if a custom or usage is outside the protective umbrella afforded and envisaged by Articles 25 and 26, the law would certainly take its own course. The constitutional legitimacy, naturally, must supersede all religious beliefs or practices.

ஒரு குறிப்பிட்ட அல்லது கோயில்களின் குழுவை நிர்வகிக்கும் ஆகமங்கள் அல்லது ஆகமங்களின் தொகுப்பு நீதிமன்றத்தை எதிர்கொள்ளும் கேள்விக்கு, அதாவது, வழிபாட்டாளர்கள் அல்லது விசுவாசிகளின் எந்தவொரு குறிப்பிட்ட பிரிவினரா என்பது பற்றிய எந்தவொரு முன்மொழிவுக்கும் சேஷம்மாள் (மேற்பரப்பு) அதிகாரி அல்ல. பூஜைகளைச் செய்ய அர்ச்சகர்களாக நியமிக்கப்படுவதற்கு தனி உரிமை உண்டு. மிகக் குறைவாக, ஆகமங்கள் விதித்துள்ளபடி ஒரு கோவிலின் அர்ச்சகர்கள் எந்த வகுப்பைச் சேர்ந்தவராக இருக்க வேண்டும் என்பதைத் தீர்ப்பு குறிப்பிட்டது. ஒரு குறிப்பிட்ட மற்றும் தனித்துவமான பிரிவு/குழு/பிரிவைச் சேர்ந்த அர்ச்சகர்கள் பூஜைகளை நிறைவேற்றுவது அவசியம் என்ற அடிப்படை மத நம்பிக்கையை சில ஆகமங்கள் உள்ளடக்கியதாகவே அது செய்கிறது மற்றும் சொல்வது. சுத்திகரிப்பு விழாக்கள். நிச்சயமாக, கேள்விக்குரிய ஆகமங்கள் எந்தவொரு குடிமக்களும் சாதி அல்லது வகுப்பின் அடிப்படையில் அர்ச்சகர்களாக நியமிக்கப்படுவதைத் தடைசெய்யவில்லை என்றால், பிரிவு 17 இன் புனிதத்தன்மை அல்லது அரசியலமைப்பின் மூன்றாம் பகுதியின் பிற விதிகள் அல்லது குடிமக்கள் உரிமைகள் பாதுகாப்புச் சட்டம் கூட, 1955 மீறப்படாது. சேஷம்மாளில் (மேற்படி) கூறப்பட்டுள்ளதாவது, அர்ச்சகர்கள் நியமனம் தொடர்பாக ஆகமங்களால் ஏதேனும் மருந்துச் சீட்டு செய்யப்பட்டால், தமிழ்நாடு சட்டத்தின் 28வது பிரிவு, அறங்காவலரை அந்த வழக்கத்திற்கேற்ப அல்லது பயன்பாட்டிற்கு ஏற்ப நடத்த வேண்டும் என்று ஆணையிடுகிறது. அரசியலமைப்பு இணக்கத்தின் தேவை உள்கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது மற்றும் ஒரு வழக்கம் அல்லது பயன்பாடு 25 மற்றும் 26 வது பிரிவுகளால் வழங்கப்பட்ட பாதுகாப்பு குடைக்கு வெளியே இருந்தால், சட்டம் நிச்சயமாக அதன் சொந்த போக்கை எடுக்கும். அரசியலமைப்பு சட்டபூர்வமானது, இயற்கையாகவே, அனைத்து மத நம்பிக்கைகள் அல்லது நடைமுறைகளை மீற வேண்டும்.

 

42. The difficulty lies not in understanding or restating the constitutional values. There is not an iota of doubt on what they are. But to determine whether a claim of state action in furtherance thereof overrides the constitutional guarantees under Article 25 and 26 may often involve what has already been referred to as a delicate and unenviable task of identifying essential religious beliefs and practices, sans which the religion itself does not survive. It is in the performance of this task that the absence of any exclusive ecclesiastical jurisdiction of this Court, if not other shortcomings and adequacies, that can be felt. Moreover, there is some amount of uncertainty with regard to the prescription contained in the Agamas. Coupled with the above is the lack of easy availability of established works and the declining numbers of acknowledged and undisputed scholars on the subject. In such a situation one is reminded of the observations, if not the caution note struck by Mukherjea, J. in Shirur Mutt (supra) with regard to complete autonomy of a denomination to decide as to what constitutes an essential religious practice, a view that has also been subsequently echoed by this Court though as a “minority view”. But we must hasten to clarify that no such view of the Court can be understood to an indication of any bar to judicial determination of the issue as and when it arises. Any contrary opinion would go rise to large scale conflicts of claims and usages as to what is an essential religious practice with no acceptable or adequate forum for resolution. That apart the “complete autonomy” contemplated in Shirur Mutt (supra) and the meaning of “outside authority” must not be torn out of the context in which the views, already extracted, came to be recorded (page 1028). The exclusion of all “outside authorities” from deciding what is an essential religion practice must be viewed in the context of the limited role of the State in matters relating to religious freedom as envisaged by Articles 25 and 26 itself and not of the Courts as the arbiter of Constitutional rights and principles.

42. சிரமம் அரசியலமைப்பு விழுமியங்களைப் புரிந்துகொள்வதில் அல்லது மறுசீரமைப்பதில் இல்லை. அவை என்ன என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. ஆனால், அதன் முன்னேற்றத்திற்கான அரச நடவடிக்கையின் கோரிக்கையானது, 25 மற்றும் 26 வது பிரிவின் கீழ் உள்ள அரசியலமைப்பு உத்தரவாதங்களை மீறுகிறதா என்பதைத் தீர்மானிக்க, மதம் தானே செய்யும் அத்தியாவசியமான மத நம்பிக்கைகள் மற்றும் நடைமுறைகளை அடையாளம் காணும் ஒரு நுட்பமான மற்றும் விரும்பத்தகாத பணியாக ஏற்கனவே குறிப்பிடப்பட்டிருக்கும். பிழைக்கவில்லை. இந்தப் பணியின் செயல்திறனில்தான், இந்த நீதிமன்றத்தின் பிரத்தியேகமான திருச்சபை அதிகார வரம்பு இல்லாதது, மற்ற குறைபாடுகள் மற்றும் போதுமான அளவு இல்லை என்றால், உணர முடியும். மேலும், ஆகமங்களில் உள்ள மருந்துக்குறிப்பு தொடர்பாக சில அளவு நிச்சயமற்ற தன்மை உள்ளது. மேற்கூறியவற்றுடன் இணைந்து, நிறுவப்பட்ட படைப்புகள் எளிதில் கிடைக்காதது மற்றும் இந்த விஷயத்தில் ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட மற்றும் மறுக்கமுடியாத அறிஞர்களின் எண்ணிக்கை குறைந்து வருகிறது. அத்தகைய சூழ்நிலையில், அவதானிப்புகள் நினைவிற்கு வருகின்றன, இல்லாவிட்டால், முகர்ஜியா, ஜே "சிறுபான்மைக் கண்ணோட்டம்" என்றாலும் இந்த நீதிமன்றத்தால் பின்னர் எதிரொலிக்கப்பட்டது. ஆனால், நீதிமன்றத்தின் எந்தப் பார்வையும், பிரச்சினை எழும் போது, ​​நீதித்துறை நிர்ணயம் செய்வதில் தடையாக இருப்பதைக் குறிக்கும் வகையில் புரிந்துகொள்ள முடியாது என்பதைத் தெளிவுபடுத்துவதற்கு நாம் அவசரப்பட வேண்டும். எந்தவொரு முரண்பாடான கருத்தும், ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய அல்லது போதுமான தீர்விற்கான மன்றம் இல்லாத அத்தியாவசியமான மதப் பழக்கம் எது என்பது குறித்த கோரிக்கைகள் மற்றும் பயன்பாடுகளின் பெரிய அளவிலான மோதல்களுக்கு வழிவகுக்கும். ஷிரூர் மடத்தில் (மேலதிகாரம்) சிந்திக்கப்பட்ட "முழுமையான சுயாட்சி" மற்றும் "வெளி அதிகாரம்" என்பதன் அர்த்தத்தைத் தவிர, ஏற்கனவே பிரித்தெடுக்கப்பட்ட பார்வைகள் பதிவு செய்யப்பட்ட சூழலில் இருந்து கிழிக்கப்படக்கூடாது (பக்கம் 1028). மதச் சுதந்திரம் தொடர்பான விஷயங்களில் அரசின் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட பங்கின் பின்னணியில், 25 மற்றும் 26 வது பிரிவுகளின்படி, நீதிமன்றங்கள் அல்லாமல், அத்தியாவசிய மத நடைமுறை எது என்பதைத் தீர்மானிப்பதில் இருந்து அனைத்து "வெளி அதிகாரிகளும்" விலக்கப்பட வேண்டும். அரசியலமைப்பு உரிமைகள் மற்றும் கொள்கைகளின் நடுவர்.

43. What then is the eventual result? The answer defies a straight forward resolution and it is the considered view of the court that the validity or otherwise of the impugned G.O. would depend on the facts of each case of appointment. What is found and held to be prescribed by one particular or a set of Agamas for a solitary or a group of temples, as may be, would be determinative of the issue. In this regard it will be necessary to re-emphasise what has been already stated with regard to the purport and effect of Article 16(5) of the Constitution, namely, that the exclusion of some and inclusion of a particular segment or denomination for appointment as Archakas would not violate Article 14 so long such inclusion/exclusion is not based on the criteria of caste, birth or any other constitutionally unacceptable parameter. So long as the prescription(s) under a particular Agama or Agamas is not contrary to any constitutional mandate as discussed above, the impugned G.O. dated 23.05.2006 by its blanket fiat to the effect that, “Any person who is a Hindu and possessing the requisite qualification and training can be appointed as a Archaka in Hindu temples” has the potential of falling foul of the dictum laid down in Seshammal (supra). A determination of the contours of a claimed custom or usage would be imperative and it is in that light that the validity of the impugned G.O. dated 23.05.2006 will have to be decided in each case of appointment of Archakas whenever and wherever the issue is raised. The necessity of seeking specific judicial verdicts in the future is inevitable and unavoidable; the contours of the present case and the issues arising being what has been discussed.

43. அப்படியானால் இறுதி முடிவு என்ன? பதில் நேராக முன்னோக்கித் தீர்மானத்தை மீறுகிறது, மேலும் ஒவ்வொரு நியமன வழக்கின் உண்மைகளையும் பொறுத்து, தடைசெய்யப்பட்ட G.O.வின் செல்லுபடியா அல்லது வேறுவிதமாக இருக்கும் என்பது நீதிமன்றத்தின் பரிசீலிக்கப்பட்ட பார்வையாகும். ஒரு தனிக்கோயில் அல்லது ஒரு குழுவான கோயில்களுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட அல்லது ஆகமங்களின் தொகுப்பால் பரிந்துரைக்கப்பட்டதாகக் கண்டறிந்து நடத்தப்படுவது, பிரச்சினையைத் தீர்மானிப்பதாக இருக்கும். இது சம்பந்தமாக, அரசியலமைப்பின் 16(5) வது பிரிவின் நோக்கம் மற்றும் விளைவு குறித்து ஏற்கனவே கூறப்பட்டுள்ளதை மீண்டும் வலியுறுத்துவது அவசியமாகும், அதாவது, சிலரை விலக்குவது மற்றும் ஒரு குறிப்பிட்ட பிரிவை அல்லது பிரிவை நியமனம் செய்வதில் சேர்ப்பது அர்ச்சகர்கள் சட்டப்பிரிவு 14 ஐ மீற மாட்டார்கள் என்பதால், அத்தகைய சேர்க்கை/விலக்கு என்பது சாதி, பிறப்பு அல்லது வேறு எந்த அரசியலமைப்பு ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத அளவுருவின் அடிப்படையிலும் இல்லை. ஒரு குறிப்பிட்ட ஆகமம் அல்லது ஆகமங்களின் கீழ் உள்ள மருந்துச் சீட்டு (கள்) மேலே விவாதிக்கப்பட்ட எந்தவொரு அரசியலமைப்பு ஆணைக்கும் முரணாக இல்லை எனில், 23.05.2006 தேதியிட்ட குற்றஞ்சாட்டப்பட்ட ஜி.ஓ. தேவையான தகுதியும் பயிற்சியும் இருந்தால் இந்துக் கோயில்களில் அர்ச்சகராக நியமிக்கலாம்” என்று வகுக்கப்பட்ட கட்டளையை மீறும் வாய்ப்பு உள்ளது.